Хараацай зогсолт 2

By:

Өлзийтөгс Л

Материалын төрөл: Text

TextХэвлэлийн дэлгэрэнгүй: УБ, Гүн паблишн, 2020, Description: 382ISBN:

978-9919-20-730-4

Uniform titles:

894.233 / Ө.74

Other classification:

DDC 894.233

Contents:

...Эргээд хартал нүд! Толин дотор минь нүд! Агзасхийлээ. Айсандаа хашгирах гэтэл дуу гарсангүй, хоолой нэг хяхтнаад л таг болов. Ор руу харсан босоо толин дотроос асар том, мэлтгэнсэн хар нүд намайг ширтэнэ. Дурсамж, яруу найраг, эсээ, захиа, сюрреалист бичвэрүүд, өдрийн тэмдэглэл, аяллын тэмдэглэлээс бүрдсэн роман. “Утга зохиолын олон төрөл дотроос дурсамжийн хүүрнэл хамгийн сэтгэл татам нь билээ.” хэмээх эшлэл таарах болно. Тархи, оюундаа дурсамж болгон хадгалах зүйлс нь бидний хувьд гүн гүнзгий мэдрэмж төрүүлсэн тэдгээр үеүүд байх нь олонтаа. Өнгөрсөн дурсамж ямар ч байлаа эргэн ирэхгүйн гунигийг төрүүлж байдаг шиг ээ. Цаг хугацаа алсрах тусам амьдрал үхэл тийш нэгэн чигт урсаж давагдашгүйн хүчийг бидэнд улам бүр гүн мэдрүүлнэ. Үнэхээр л “төрсөн цагаасаа зэрэг үхэж эхэлсэн” учир дахин олдохгүйн, засан залруулж болшгүйн цагаахан гуниг сүүдэр мэт даган явдаг биз. Дурсамж ямар нэгэн хэмжээгээр гуниг агуулж байдгаас л хамгийн сэтгэл татам. Тавиур дээр бэлэн байгаа

Таагууд: Энэ гарчигтай холбоотой таагууд алга. Таагууд нэмэхээр нэвтрэх.

Барилтууд
Зүйлийн төрөл	Одоогийн номын сан	Дансны дугаар	Төлөв	Болзолт огноо	Бар код
Ном	65-р сургууль	230	Бэлэн		54242

...Эргээд хартал нүд! Толин дотор минь нүд! Агзасхийлээ.

Айсандаа хашгирах гэтэл дуу гарсангүй, хоолой нэг хяхтнаад л таг болов. Ор руу харсан босоо толин дотроос асар том, мэлтгэнсэн хар нүд намайг ширтэнэ.
Дурсамж, яруу найраг, эсээ, захиа, сюрреалист бичвэрүүд, өдрийн тэмдэглэл, аяллын тэмдэглэлээс бүрдсэн роман.
“Утга зохиолын олон төрөл дотроос дурсамжийн хүүрнэл хамгийн сэтгэл татам нь билээ.” хэмээх эшлэл таарах болно.
Тархи, оюундаа дурсамж болгон хадгалах зүйлс нь бидний хувьд гүн гүнзгий мэдрэмж төрүүлсэн тэдгээр үеүүд байх нь олонтаа. Өнгөрсөн дурсамж ямар ч байлаа эргэн ирэхгүйн гунигийг төрүүлж байдаг шиг ээ. Цаг хугацаа алсрах тусам амьдрал үхэл тийш нэгэн чигт урсаж давагдашгүйн хүчийг бидэнд улам бүр гүн мэдрүүлнэ. Үнэхээр л “төрсөн цагаасаа зэрэг үхэж эхэлсэн” учир дахин олдохгүйн, засан залруулж болшгүйн цагаахан гуниг сүүдэр мэт даган явдаг биз. Дурсамж ямар нэгэн хэмжээгээр гуниг агуулж байдгаас л хамгийн сэтгэл татам.
Тавиур дээр бэлэн байгаа

Монгол

Сэтгэгдэл алга байна.

Сэтгэгдэл үлдээхийн тулд орно уу

Click on an image to view it in the image viewer