Хотын үлгэрүүд

Тэр сэрэнгүүтээ л ямар нэгэн сайн зөн төрөхийг мэдэрчээ. Хэвтээ чигээрээ зөөлөн эргэж, цонх өөд харвал тэнгэр цэлмэг, цэв цэнхэр, өчигдөржин шивэрсэн бороонд ертөнц дахин угаагдаад, бүх юм шив шинэхэн болчихжээ. Харлаж зуунгитаад байсан үүлс цав цагаан болчихож, алсад сунан сунайн үзэгдэх Богд уул энгэртээ хөвсхийн... Найгасан модод нь өчигдрийн саарал өнгийг сэгсэрч хаяад нялх ногооноор солигдсон төдрийгүй бүр гэрэлтэж үзэгдэнэ. Тод орноосоо аажуухан өндийгөөд хөлөө чирсээр тагт өөд дөхлөө.
Бараг дөрвөн сар хэвтэрт байсны эцэст ийнхүү хавартай золгодог байжээ. Тэр есдүгээр давхрын тагтан дээрээс жижигхэн хотоо хайрласан нүдээр ширтэн хориод хором зогсов. Зогсолтгүй сүлжилдэх машинууд цөм цоо шинэ болчихож. "Хачин аа!". Зам, байшин, хүүхдийн тоглоомын талбай, таримал цэцэгс нь ургаж хараахан амжаагүй хар шороон зүлэг, тоймгүй олон төмөр шат, тахиралдан сүлжилдсэн гудам, булан тохойнууд, цагаан өнгөт тоосгон байрнуудын хажуу бөөрөнд зурсан нэгэн хэвийн зураг бүгд шинэ.

монгол