000 02564nam a22001817a 4500
008 240113b |||||||| |||| 00| 0 mon d
020 _a9789997351210
084 _aDDC 894.23'3
_bС-33
100 _aСарантуяа Л.
240 _a 894.23'3 / С-33
245 _aХүсэл хясал
_c1
260 _aУБ,
_bМирном хэвлэлийн газар,
_c2017,
300 _a289x
505 _aХөх хулгана жилийн хаврын адаг сар дуусаж урин цаг ирсэн тул малын хөлөөр манарсан тоос босно. Мөнгөн морьт сумын 520 үхрийг хариулж буй Бумангийн хотонд нэгэн таагүй явдал болсныг ойр хавийнхан жиг жуг хийн ярьцгаана. Бумангийн туслах малчин Чанцал дутуу төржээ. Чанцалыг гэрээс гарч ирэхэд суурийн ахлагчийн гэрийн :": дэнд том дэлэнтэй хар үнээ тугалчхаад тугалаа толгойноос нь эхлэн идэж байхыг харсан залуу бүсгүй дуу алдан гэр лүүгээ харайн оржээ. Чанцал тэр дороо өвдөж долоон ^артай ураг зулбасан ажээ. - Ёстой нэг ёрын юм аа! Энэ хар үнээ их муу зантай. Тугалсан үхэр тугалаа иднэ гэж би лав дуулаагүй юм байна. Буман минь, мордвол таарна. Муу ёртой үхрийг өөр айлд хөөж аваачиж өг. Бумангийн эхнэр тавь эргэм насны Оюундарь ийнхүү үглэж гарав. Буман зүүн орны өмнө завилж суугаад чөдрийн тасархай хаа залгаж үг дуугүй сууна. - Үгүй чи дуулж байна уу? Үгүй юу? Муу юм болох гээд байгааг би мэдээд чамд хэлсэн биз дээ? - Хм. Мөн мэдэв ээ, чи. Нэгдлийн үнээ аваачаад нэг айлд өгчих юм бол би жинхэнэ эсэргүүн болдог юм байгаа дээ. Энэ дэмий яриагаа больж үз гэсэн Буман баганын өмнөх зөөгшсөн цэлгээн цайгаа авч залгилав.
546 _aМонгол
653 _aМонголын уран зохиол
942 _cBK
999 _c6811
_d6811